Wat zijn de eigenschappen van het toeslagmateriaal?

Bij de betonsamenstelling van het toeslagmateriaal wordt gelet op de dichtheid, herkomst en korrelfractie. Hierdoor wordt een zo optimaal mogelijk mengsel samengesteld dat voldoet aan de gewenste prestaties. Hierbij wordt gelet op:

• de mechanische eigenschappen (druksterkte en vervormingsgedrag);
• de fysische eigenschappen (dichtheid, korrelvorm, textuur);
• de chemische eigenschappen (verontreinigingen).

Dichtheid van het toeslagmateriaal

De variatie in de dichtheid (volumieke massa) ontstaat door (gedeeltelijke) vervanging van het gebruikelijke zand en grind door licht of juist zwaar toeslagmateriaal. Veel betoneigenschappen zijn direct of indirect gekoppeld aan de dichtheid. In de NEN-EN 206-1 worden gesproken over:

• Lichtbeton met een dichtheid van 800 – 2000 kg/m3;
• Normaal beton met een dichtheid van 2000 – 2600 kg/m3;
• Zwaar beton met een dichtheid groter dan 2600 kg/m3.

Herkomst van het toeslagmateriaal

Natuurlijke en/of kunstmatige minerale bestanddelen zijn o.a. porfier, zandsteen, kalksteen, grind, geëxpandeerde kleikorrels. Voor lichtbeton worden lichte granulaten gebruikt, zoals geëxpandeerde kleikorrels en perliet. Zware granulaten, zoals basalt, bariet of magniet, worden toegepast in zwaar beton.

Secundaire toeslagmaterialen

Hergebruik van betongranulaat als vervanger van (grof) toeslagmateriaal is mogelijk binnen de huidige regelgeving. Een vervanging tot 20% is in vrijwel alle betonconstructies toegestaan. Extra aandacht wordt gevraagd voor schoonbeton en betonconstructies die belast worden met dooizouten. Voor toepassing van hogere percentages kunnen partijen onderling afspraken maken. Meer informatie zie ook CUR-Aanbeveling 112 Beton met betongranulaat als groftoeslagmateriaal.