Krimp door vochtverlies, waardoor spanning ontstaat, moet worden voorkomen om scheurvorming aan betonconstructies tegen te gaan.
In de betontechnologie worden verschillende mechanismen voor krimp onderscheiden:
- Plastische krimp
Door verdamping van aanmaakwater in de plastische fase.
- Uitdrogingskrimp
Door verdampen van niet gebonden water uit het beton. Door dit waterverlies trekken de poriën samen en krimpt het beton.
- Verhardingskrimp (of chemische krimp)
Het volume van de gevormde hydratatieproducten is kleiner dan de som van het volume van water en cement.
- Autogene krimp
Dit is een bijzondere vorm van verhardingskrimp. Bij beton met een zeer lage water-cementfactor wordt door de toenemende hydratatie al het aanvankelijk beschikbare water langzaam opgebruikt. Dit inwendige ‘uitdrogingsproces’ kan leiden tot een volumevermindering van de cementsteen en een meetbare krimp van het beton.
- Thermische krimp
Naast krimp door bovengenoemde mechanismen kan beton ook verkorten door temperatuurverlaging. Temperatuurspanningen ten gevolge van temperatuurgradiënten in afkoelend beton kunnen de oorzaak van scheurvorming zijn.
Normen, aanbevelingen, literatuur | |||
---|---|---|---|
Bron: Betonlexicon | |||
NEN-EN 206, Beton | |||
NEN 8005, Nederlandse invulling van NEN-EN 206, Beton | |||
CB1, Basiskennis Beton | |||
BP2, Betonconstructies onder temperatuur- en krimpvervormingen | |||
Betoniek 16/2 Spannend beton | |||
Betoniek 15/27 Autogene krimp | |||
Betoniek 10/22 Krimp | |||
Betoniek 7/8 Krimpen en zwellen | |||
Betoniek 2/6 Buigen of barsten |